เรื่อง บริษัทแนะแนวที่แสนดี ของไอ้แซม

หวัดดีครับ ผมหัวโตเจ้าเก่า เข้าเรื่องกันเลยดีกว่าครับ เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา ผมมีเพื่อนอยู่คนนึง ชื่อ ไอ้แซม หนึ่งในบรรดาเพื่อนผมที่ Aus ชื่อฝรั่ง ดูอินเตอร์ ไฮโซ มากๆแต่ความจริงแล้วมันคือ คนอีสาน@ไทย ตอนอยู่ไทยมันชื่อ ไอ้แซ่บ แต่พอมาอยู่ที่ Sydney มันเปลี่ยนชื่อใหม่ เป็น ไอ้แซม (มันคงคิดถึงบ้านมาก) ที่มันมาเรียนก็เพื่อเป็นการ up ตัวเองประหนึ่งว่าไปนอกเพื่อชุบตัว เลียนแบบลูกคนมีตังสุดฤทธิ์ มันเอารูปตอนอยู่ไทยให้ผมดูผมก็ว่าหน้าตามันเห่ย ๆ มิได้แตกต่างกับพ่อค้าส้มตำแถวๆบ้านผม ฮิฮิ (ประมาณว่าผมหล่อกว่าเยอะ) แต่ตอนนี้มันทำผมสีทองเป็นพวกการ์ตูนญี่ปุ่น วัยใส หล่อมาก…….ออกเสียงลากยาวตามความหล่อ

ไอ้แซม มันจะมีกิจวัตรประจำตอนเช้า(หรือเรียกอีกอย่างว่า “สันดาน” ข้อนี้สำคัญ ญ ใดคิดจะลงเอยด้วยต้องศึกษาดีๆ) คือ ดูดบุหรี่ (ใช้คำว่าสูบดีไปสำหรับมัน) แล้ว Build เพื่อให้เกิดอาการปวดท้องไม่คู่ (คือ คี่ ไม่อยากเขียนนะเนี้ยเพราะเดี่ยวจะมีกลิ่น) ด้วยความสงสัยของผมมีวันนึงผมถามมันว่า “ทำไมมึงไม่ไป ตุ๊ด ที่ห้องมึงวะ (แบบว่าอีตา Koala ใส่แว่น สั่ง censor คำอุบาทว์มาครับ)” ไอ้แซม ที่มั่นใจในความหล่อสวนกลับทันทีว่า“โอ้โห ห้องกูแม่งอยู่ตั้ง 9 คน แนะ ถ้าขืนกูรอเข้าที่ห้องกู กูคงอ๊วกเป็นท่อนแน่” ไอ้แซม อธิบายได้ดีมาก ผมชอบ เล่นเอาผมได้กลิ่นเลย

“มึงคิดดู ตอนที่กูจะมาที่นี่ กูไปติดต่อผ่าน บริษัท… (ขอสงวนชื่อบริษัทแนะแนวแห่งนี้ แต่ว่ามันเป็นฝ่ายไร้คุณธรรมชัวร์) มันบอกว่าถ้ากูลงทะเบียนผ่านมัน มันจะให้ที่พักฟรี 1 เดือน กูดูรูปห้องแล้วมันก็สวยดี ดีกว่าบ้านกูที่ อุดรอีก คิดไปคิดมาเออ Work กูเลยลงทะเบียนผ่านมันเลย” ไอ้แซม อธิบาย แล้วทำหล่อไปด้วย อือ มันหล่อจริง ๆ สงสัยจะเป็นเพราะขนจมูกที่ยาวขึ้นของมัน _ _ “

“พอกูมาถึงที่นี่วันแรก ไม่มีคนมารับ ดีที่กูมีที่อยู่ของอพาร์ตเมนท์ กูเลยมั่วนิ่มขึ้น Taxi ภาษาก็พูดไม่รู้เรื่อง โอยกูจะบ้า มาถึงอพาร์ตเมนท์ ตกใจ ทำไมคนเยอะจัง (ใจก็นึกว่ามีปาร์ตี้ต้อนรับ) อยู่กันเป็นสิบคนเลย ไม่เห็นเหมือนในรูปสักนิด ตู้เสื้อผ้าก็ต้องใช้กระเป๋านี่แหละ เพราะตู้มีอันเดียว แต่ใช้กันตั้ง 10 คน ดีนะตอนนี้ ไอ้ต้อ( เด็กไทยอีกคนที่ถูกหลอกจากบริษัทนี้เหมือนกัน) มันทนไม่ไหวออกไปแล้ว เลยเหลือ 9 คน“ มันเล่าให้ผมฟังอย่างปวดร้าวมาก แต่ผมฟังแล้วเพลินเป็นบ้า

ตอนเย็นวันนั้น คือความอยากรู้ 10 ปากว่าไม่เท่าตาเห็น ผมตามมันกลับไปห้องมันด้วย (แม่เจ้า…..อีนาเบิ้ล…..God คำอุทานต่างของผมพลั่งพลูออกมาเต็มที่) สิ่งที่ผมได้เจอหาที่ไหนใน Sydney ไม่ได้อีกแล้วน่าจะติด Top 10 ของโลกนะผมว่า กางเกง เสื้อ แขวนกันเกลื่อนผมนึกว่า Shopping Mall หรือ ร้านสะดวกซื้อ ลิง ครับ ลิงพวกมันห้อยไปมาในห้องเต็มไปหมด กลิ่นนี่สุดยอด ทั้งรองเท้า ถุงเท้า (ลองนึกภาพและกลิ่นตามจินตนาการ รูป รส กลิ่น ตามประสบการณ์ของท่านดูนะครับ สำหรับผมมันเลวร้ายสุดๆ) (นึกแล้วจะอ๊วก)

“มึงอยู่ไปได้ไงวะ” ผมถามอย่างสุภาพมาก “อ้าว ของฟรีแล้วดีมีที่ไหนละ มาอยู่กับกูไหมละ” มันถามแถมยักคิ้ว (ดีไม่จับตูดผมด้วย)“OH NO”มันมารู้ทีหลังว่า คนไทยคนอื่น จ่ายค่าเรียน Week ละ 170 เหรียญ แต่มันจ่ายตั้ง 220 เหรียญ นั่นไง ค่าห้องฟรีของมัน ฮิฮิฮิ สมไอ้บ้าของฟรี ”นายแซมสุดหล่อ ไอ้ตูดหมึก”